Ο Χριστός αναστήθηκε στη Δραπετσώνα
Στα δρομάκια του συνοικισμού μας
Αναστήθηκε χτες ο Χριστός
Άξαφνα, τον είδαμε να περπατάει δίπλα μας
Παρά τρίχα να μην τον πάρουμε είδηση,
τόσο πολύ που σου έμοιαζε αδερφέ μου,
τόσο πολύ που του έμοιαζες αδερφέ μου.
Αυτός δεν συλλογίστηκε την μπόχα
Αυτός δεν συλλογίστηκε τις λάσπες, το σκουπιδαριό
Αυτός δεν συλλογίστηκε τους φαρισαίους
που θα κουτσομπολέψουν αύριο
πως βρήκε δα τόπο για ν’ αναστηθεί
μονάχα συλλογίστηκε
πως είναι καρδιές κι εδώ,
στη Δραπετσώνα μας,
πως είναι μια καρδιά η Δραπετσώνα μας ολάκερη,
μια καρδιά βασανισμένη
σαν τη δικιά του.
1951, Αντώνης Σαμαράκης
Διάβασα το ποίημα στο ιστολόγιο Αναστάσιος ,
βρήκα την φωτογραφία της εικόνας του Χριστού μας στο http://www.orthphoto.net/
και η φωτογραφία από τη Δραπετσώνα είναι του Ν1kola .
Αρκεί να Του ανοίξουμε μια χαραμάδρα στην καρδιά μας και θα μπει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που πρωτοσχολιάζω τα ..λόγια της Πλώρης σε ένα ποίημα του Σαμαράκη μάλιστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια φίλε μου!
Α.
@Pure Honesty: Στην καρδιά μας την κλειδαμπαρωμένη...
ΑπάντησηΔιαγραφή@A.: Καλώς ήλθατε στο φτωχικό μας!