Είδα την συγκεκριμένη συνέντευξη στο υπέροχο Ζωντανό Ιστολόγιο. Γάργαρο νεράκι στην άγρια στέπα του καιρού μας. Αυθεντικός λόγος απέναντι σε θολά και γλυκερά μισόλογα. Άνοιξε καρδούλα και ξεδίψασε...
"...κάτι που δεν είναι αγκαλιά δεν είναι Εκκλησία.."
"...μαλάκωσε την ψυχή σου, ωπ θα έρθει..."
"...εγώ δεν θα την έδινα για ένα παραμυθάκι..."
"...να κάνω Λειτουργία, να κατεβάσω τον Θεό κάτω..."
Όταν "οι επιστήμες γίνονται η γλυκιά σάλτσα της αλήθειας" μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε την μικρότητά μας, να δούμε πέρα από την μικρή στιγμή που καταλαμβάνουμε στον κόσμο αυτό και να ανοίξουμε την καρδιά μας στο μεγαλείο που μας περιμένει...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να μπολιαστεί ο άνθρωπος με θεϊκή διάσταση" με αυτήν την ολοκληρωτική αγάπη μας δίνει ο Θεός το δικό του δώρο. Γιατί δεν το δεχόμαστε... ταπεινά, όπως μας δόθηκε;
Μοναδική μορφή. Ένα άνθρωπος, μια καρδιά που πραγματικά έχει παραδοθεί στην αλήθεια Του και το πρόσωπό του λάμπει από ευτυχία! Παράδειγμα για όλους μας
Είχα πρόβλημα με αυτή την ανάρτηση. Ποιά κουβέντα του να πάρεις και ποιά να αφήσεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως αφήνεις έξω τα λόγια που εσύ επισημαίνεις?
Κυρίως όμως η γαληνεμένη του μορφή και η απλότητά του. Νομίζω εκεί διακρίνεις την αλήθεια όταν σου δίνεται απλή. Χωρίς γόρδιους δεσμούς, σαν το γελάκι ενός παιδιού...