Και είχε δίκιο ο κακομοίρης. Το κορίτσι του, ένα απλό και καλό πλάσμα είχε φουσκώσει τα χειλάκια του, είχε βάλει τα πιο τσαχπίνικα ρούχα της και προσπαθούσε να ξεπατικώσει ανάλογες πόζες της Paris Hilton. Επειδή όμως ούτε Χίλτον ούτε Τιτάνια είναι η εν λόγω κορασίδα, το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον αστείο! Αρκετό όμως για να τσαντίσει τον φίλο μου! Σε μια άλλη περίπτωση έτερος γνωστός μου ανακάλυπτε πως σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που σουλατσάριζε στο διαδίκτυο, η συμβία του δήλωσε σε κάποιο χαζοερωτηματολόγιο ότι προτιμά το μικροσκοπικά εσώρουχα. "Όσο πιο μικρό τόσο πιο καλό" έγραφε η καψερή! Και χαρά το παλληκάρι...Η Μαρία πάλι, η γειτόνισσά μου, μου διηγούνταν τις προάλλες πως ο σύζυγός της ήταν στο Facebook χωρίς να της το έχει πει και πως αφού αποκαλύφθηκε οι σχέσεις τους έχουν ψυχρανθεί πολύ. Διάβασα και τις Ομπάμιες παραινέσεις για την μη υπερέκθεση προσωπικών μας πληροφοριών στο διαδίκτυο και τα δα όλα! Για φαντάσου ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ του internet, του Facebook, του Twitter, της CIA και τι λέει;
Φυλαχθείτε λέει αδέλφια! Ο Ομπάμα των ΗΠΑ που έχουν εδώ και δεκαετίες ως προνομιακό τους πεδίο δράσης την συλλογή, την επεξεργασία και την χρησιμοποίηση προς όφελός τους και της παραμικρής πληροφορίας. Και εμείς τι κάνουμε; Φτιάχνουμε λογαριασμό στο Facebook, κοινοποιούμε, αβρόχοις ποσί, όλη μας την παρέα στο πόπολο, φτιάχνουμε γκρουπάκια δηλώνοντας πολιτικά, θρησκευτικά και άλλα μας πιστεύω.
Εις το Twitter δε δημοσιοποιούμε και τι ώρα κάνουμε τα τσίσα μας! Δηλώνουμε ελεύθεροι ή όχι, μπερδεύουμε πρώην, νυν και επόμενες και από πάνω βάζουμε Nutella αφού πρώτα έχουμε βροντοφωνάξει ότι είμαστε φανατικοί της καταναλωτές! Τουρλουμπούκι δηλαδή όλα στη φόρα προς χρήση διαφόρων αφεντικών, διαφημιστών τε και ρουφιάνων. Έχω μια φίλη που όταν τύχει να γνωρίσει κάποιον μπαίνει και τον ψάχνει στο Facebook. Αν βρει προφίλ του, τον διαγράφει ως υποψήφιο. Αν δεν το βρει τα πράγματα είναι καλά. Είναι σοβαρό, μάλλον, το παιδί μου λέει...Και μπορεί αυτό να μην είναι απόλυτο, προφανώς έχουν και αξιόλογοι άνθρωποι ανοίξει λογαριασμό αλλά προσέχουν λιγουλάκι βρε παιδάκι μου. Διαφορετικά είναι σαν αυτοκαρφώνεσαι. Φανταστείτε σκηνή: Οι Γερμανοί ξανάρχονται και συλλαμβάνουν τον σημερινό Γιώργο Θαλάσση.
Μπαίνουν στα σκοτεινά υπόγεια, παίρνουν το μαστίγιο ανα χείρας και είναι έτοιμοι να τον πεθάνουν στην ανάκριση. Πριν προλαβουν να βγάλουν κιχ ο έλληνας πατριώτης αρχίζει από μόνος του να τα ξερνάει όλα. Με λένε Γιώργο Θαλάσση, είμαι Ολυμπιακός, μου αρέσουν τα Fiat, ανήκω στο group kiss on the neck, γουστάρω και Νταλάρα, τα είχα με την Ανέτα και έχω φίλους εκτός από τον Σπίθα, τον Πέτρο Γαρδούμπα, τη Νίκη Εξοχικού, τον....... Ά,...και το κρησφύγετο της οργάνωσης είναι στο Πέραμα οδός...
Έτοιμοι να δώσουμε και την παραμικρή πληροφορία στο τσογλανάκι του Facebook, σε τράπεζες, σε εταιρείες δημοσκοπήσεων, σε κάθε κερατά που θέλει να συμπληρώσει μια φόρμα, να μας βάλει σε ένα κουτάκι, να χωθούμε στο target group του. Και εμείς πρόθυμοι να ομαδοποιηθούμε, για να μας ελέγχουν ευκολότερα να 'ναι τα πρόβατα κοντά κοντά να τα κουλαντρίζουνε...
Έτοιμοι να δώσουμε στον επόμενο σύντροφό μας αλλά και στον υπεύθυνο προσωπικού της δείνα εταιρείας πλήρες ραπόρτο για τους 250 φίλους (χαρά πάλι που θα κάνει), συγγενείς και συντρόφους. Να θέλεις μεθαύριο να ξεκινήσεις την επανάσταση και να έχεις αυτορουφανευτεί εκ των προτέρων! Για φανταστείτε Τσακάλωφ, Ξάνθο και Σκουφά (όχι του Κολωνακίου παναθεμά μας...) στο ίδιο γκρουπάκι πανηγύρια που θα κάνανε στην Πόλη στους κεντρικούς servers της Υψηλοτάτης Πύλης! Αμη τα blogs σου δίνουνε τυράκι την πρόσβαση στη δημοσίευση αλλά έχουνε στα χέρια τους όλα τα σώψυχά μας, τις ip μας, φωτογραφίες, κείμενα... Εκεί να δείτε γκουπάρισμα και δουλειά για τις μυστικές υπηρεσίες, το μάρκετινγκ κλπ... Και όποτε γουστάρουν να στο κλείνουν το μαγαζί. Η δημοκρατία των bloggers και των sms που 'λεγε και ο παλιοχαρακτήρας ο Αλαβάνος να τον βράσω...Έγινε το ίδιο το μέσο μήνυμα και τα μηχανήματα φετίχ και τα κουβαλάμε και όταν πάμε για καφέ! Βρε ουστ απ' εδώ!
Θα ΄χουμε και τον Γιωργάκη τώρα να μας βγάζει την πίστη με την τεχνολογία και τα κουμπιούτερα! Εν πάση περιπτώσει, που λέει κι ο Καραμανλής, το θέμα προσφέρεται για πολυλογίαν και κάπου εδώ θα το κόψω. Θα πω προηγουμένως και την αποψή μου μη χάσει η Βενετιά βελόνι! "Όλα τα ζητήματα του κόσμου είναι εκκλησιαστικά" έλεγε ο Αυγουστίνος Καντιώτης. Έτσι και αυτό. Διάκριση χρειάζεται και εδώ. Να μην σπάσουμε το εύθραυστο κουκούλι της οικογενειακής και προσωπικής μας αξιοπρέπειας, να κρατήσουμε τα μυστικά μας καλά φυλαγμένα. Κι απ' την άλλη να μην γίνουμε κλειστοφοβικοί, να κοινωνούμε με τον κόσμο, να πούμε και μια και δυό και παραπανω βλακείες για να γελάσουμε με την παρέα. Να μην πάμε σαν την γάτα να ανακατέψουμε τις ακαθαρσίες του άλλου και τις δικές μας. Να καλύψουμε το κακό, να αποκαλύψουμε το καλό να λαμπρυνθεί η ζωή μας και ο κόσμος όλος.
Να έχουμε το θάρρος να ομολογήσουμε την αλήθεια μπροστά σε οποιονδήποτε, αν το θέλουμε, και όπως το θέλουμε και όταν το θέλουμε.
Να μην πάμε στην "Στιγμή της αλήθειας" να γίνουμε βορά στα Κολοσσαία του καιρού μας. Και μην ξανακούσω τα παραμυθάκια του τύπου: "Α, εγώ τα λέω χύμα και τσουβαλάτα και δεν με νοιάζει..." Για κάντε το αυτό ξεκινώντας από αύριο το πρωί. Πείτε στον διευθυντή σας τι ακριβώς σκέφτεστε όταν σας λέει να μείνετε παραπάνω, ομολογήστε στην πεθερά σας ότι το φαγητό ήταν χάλια, εξηγήστε λεπτομερώς στον αδελφό σας πόσα ρούχα του φοράτε όταν λείπει...Ας ξαναθυμηθούμε ή ας γνωρίσουμε για πρώτη τον πνευματικό ή και τους φίλους μας τους χρυσούς ή τους νέους. Ας ξανακούσουμε την αναπνοή του αδελφού στο αυτί μας, ας σκύψουμε κι ας κάνουμε σιωπή να αφουγκραστούμε...Δεν λέω οι εποχές αλλάζουν ας το κάνουμε και με δυό κλικ και εξ αποστάσεως αλλά πάντα με διάκριση...Κλείνω θυμίζοντας κάτι από τον βίο του Αγίου Διονυσίου που έχει μεγάλη σχέση με το θέμα. Ναι, ο Άγιος Διονύσιος ήταν εκείνος που εξομολόγησε τον φονιά του αδελφού του και στη συνέχεια τον φυγάδευσε για να γλυτώσει.. Ας προσπαθήσουμε να τον μιμηθούμε λιγάκι...Ας μάθουμε να ακούμε, να συγχωρούμε και να αγαπάμε...
Υπέροχο το κομμάτι σου! Πολλές αλήθειες λες, πράγματα που όλοι έχουμε σκεφτεί αλλά ποτέ δεν λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή