Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Ένας τσάμικος για το 2010...

Βάλτε δυνατά την ένταση και χαρείτε το! Τραγουδήστε το αδέλφια στίχο το στίχο, λέξη τη λέξη! Κάντε το μέχρι να μας τις απαγορέψουν...

Αγιασμένη,
αντρειωμένοι,
Χριστέ,
ευλογείς,
Θεός,
λαός...

Και μη μασάτε πατριώτες δεν είναι δικό τους το μαγαζί να κάνουν ό,τι θέλουν... Μιλήστε με περηφάνια και πάθος στα παιδιά σας, στους φίλους σας, στη δουλειά για αυτά που αγαπήσαμε, για αυτά που ονειρευόμαστε! Ας αποκτήσουμε λόγο εμπνευστικό και οραματικό, μακριά από φόβους και φοβίες, με θάρρος και χαρά και ευθύνη! Στο σπίτι μας, στο χωριό μας, στην παρέα μας...

Και έχουμε πηγές με νερό πολύ και καθάριο...

Το Ευαγγέλιο, τους βίους των Αγίων μας, τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη και του Μακρυγιάννη, τον Παπαδιαμάντη, τον Ρίτσο, τις ευχές των παππούδων μας, τα επαναστατικά μας μανιφέστα, τις ερωτικές μας επιστολές...

Καλή χρονιά φίλοι μου, με υγεία και χαρά!
Κι όλα καλά θα πάνε!



Τσάμικος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλυτώσουν αυτή τη φλούδα
απ' το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ' το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν' ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.