Αφιερωμένο σε όλους τους αναγνώστες αυτής της ανάρτησης και σε καθέναν προσωπικά το παρακάτω ποίημα του υπέροχου Κώστα Μόντη. Τι σχόλιο να κάνεις παρεκτός από το πόσο κοντά μας είναι...Παναγιά στο Μόρφου
Η πιο καλή γειτόνισσα
η Παναγιά είν’ η Χρυσοζώνισσα.
Στο τόσο δα σπιτάκι της κλεισμένη
όποτε πας θαν’ πάντα μέσα να προσμένει
να της ανοίξεις την καρδιά σου,
τη λύπη να της πεις και τη χαρά σου
κι απ’ το παλιό της το μανουάλι
να γνέφει «ναι» με το κεφάλι.
Ένα την έχει μοναχά πάντα στενοχωρήσει,
που δεν μπορεί ένα καφεδάκι να σου ψήσει.
Και τις ζεστές του Αυγούστου νύχτες,
που δεν λέει να πάρει τ’ αγεράκι,
βγαίνει κι Αυτή με μια καρέκλα στο σοκάκι
και τα κουτσομπολιά των άλλων τα τρελά
τ’ ακούγει και κρυφά-κρυφά γελά.
‘Ωσπου με το «άντε για ύπνο μας κ’ είν’ η ώρα περασμένη»
σηκώνεται κ’ η Παναγιά
και παίρνει την καρέκλα της και μπαίνει.
Κώστας Μόντης
με συγκινησες..τι ομορφο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη Παναγια!
η επομενη αναρτηση θα ναι για σενα,
να παμε μαζι στην Παναγια του Μαχαιρα
ομορφο βραδακι!
Αγόρι μου, σου έρχομαι! Πρώτα ο θεός, θα κατέβουμε στο χωριό την Τρίτη για δυο μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Νηφάλια Μέθη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ κι αν μας συγκινείς βρε Νηφάλια Μέθη με τα λόγια σου! Ωραία που θα τανε στο "δροσερό" μοναστήρι!
@Με τα φτερά της ψυχής
Είδες πως τα φέρνει ο Θεός! Άντε να δεις και το χωριό απ τη δική μου πλευρά! ΥΓ Ωραίο το μπλεδάκι που έβαλες στο μπλογκ σου!