Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Της Αγίας Πλέμπας το ανάγνωσμα…



«Όποιος μιλά για να σώσει τον αδικούμενο, βρίσκει υπερασπιστή τον Θεό. Όποιος απλώνει το χέρι του για να βοηθήσει τον πλησίον του, λαμβάνει την βοήθεια από το χέρι του Θεού.»

Αβάς Ισαάκ


Σκηνή πρώτη

Ο πίνακας, εν είδει διαφήμισης, που έχει αναρτηθεί στην είσοδο του συνοικιακού φροντιστηρίου της γειτονιάς μου, μου τράβηξε την προσοχή. Για την ακρίβεια, έπαθα πλάκα! Δίπλα στα ονόματα των παιδιών υπήρχαν οι πόντοι, οι μονάδες που μάζεψαν προκειμένου να εισαχθούν στις σχολές που επιθυμούσαν. Η αποτίμηση δηλαδή μιας συνολικής προσπάθειας, το τέλος του γοητευτικού, υποτίθεται, εκπαιδευτικού ταξιδιού έβρισκε την αποτύπωσή του σε νούμερα. Κάνοντας μια προβολή στο ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσεται στα παιδιά, μπορούμε κάλλιστα να φανταστούμε τον “καθηγητή-καταμετρητή” να γεμίζει με βαθμούς το ενσωματωμένο τσιπάκι των μαθητών. Ένα εφιαλτικό video game σύμφωνα με το οποίο οι υγιείς, έξυπνοι και καπάτσοι θα προχωράνε στη ζωή αφήνοντας χώρο για τον Καιάδα στα αποδέλοιπα ουτιδανά. Τα κακόμοιρα, όχι τόσο έξυπνα, όχι τόσο όμορφα, όχι τόσο δυνατά παιδιά σας…

Σκηνή δεύτερη

Στο νοσοκομείο Παίδων ο Αλέξανδρος παίζει με μια εθελόντρια. Οι γονείς του τον έχουν παρατήσει εκεί διότι ο μικρός είναι ένα παιδάκι με Σύνδρομο Down. Και ως τα γνωστόν, τα παιδιά που εμείς θα κάνουμε θα είναι υγιέστατα, χοντρουλά, με πράσινα μάτια και φυσικά τα πιο έξυπνα στον κόσμο. Θα μπορούμε έτσι με άνεση να τους φορέσουμε τα επώνυμα ρουχαλάκια τους και να τα περιφέρουμε με καμάρι σε συγγενείς και φίλους, γιατί όχι και σε καμιά διαφήμιση κάποιας κρέμας παιδικής. Στη συνέχεια θα τα ταΐζουμε καλά, θα τα παρκάρουμε στον παιδικό και αργότερα στα φροντιστήρια όπως αυτό της γειτονιάς μου, να μαζέψουνε τους πόντους. Εννοείται πως αποκλείονται δια ροπάλου τα καθυστερημένα, αυτιστικά, τυφλά και τα έχοντα κινητικά προβλήματα.

Σκηνή τρίτη

Πονάει χέρι; Kόβει χέρι! Πονάει πόδι; Φυσικά κόβει πόδι! Όλοι το πήραμε χαμπάρι. Ο υπάλληλος του ΙΚΑ ήταν σαφής. Το κόστος για ανατομικά παπούτσια προκειμένου κάποιος με διαβήτη να αποφύγει το κόψιμο του ποδιού του στοιχίζει περισσότερο από το ίδιο το κόψιμο. Άρα; Τι άρα; Σχέση κόστους-οφέλους! Έχεις μάγκα μου φράγκα να το κρατήσεις; Μπορείς να βρεις κάποιον χορηγό; Καλώς. Αλλιώς χασαπαριό! Αυτό σε παίρνει!

Σκηνή τέταρτη

Η «λαγνεία» για τους νέους που κομίζουν την «ελπίδα». Οι γέροι τι κομίζουνε; Παραξενιές, πόνους στο μυοσκελετικό, χάπια σε σακούλες και μιζέρια! Και το κυριότερο μας τρώνε τα λεφτά με τις συντάξεις. Για το τελευταίο υπήρξε βεβαίως η πρόνοια για την δραστική τους μείωση... Με το καλό και στην πλήρη κατάργησή τους!


Επιμύθιο

Βαδίζουμε ολοταχώς προς ένα μέλλον όπου οι γέροι, οι κουτσοί, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες κι όλοι οι αδύναμοι αυτού του κόσμου θα οδηγηθούν, ως πρόβατα επί σφαγήν, στο βωμό των αγορών. Αυτό που δε γνωρίζουν βεβαίως είναι ότι η μη παραγωγική Αγία Πλέμπα έχει για αρχηγό της τον πιο Αδύναμο των αδυνάμων! Τον πιο Ισχυρό των ισχυρών! Τον φέροντα την χλαμύδα της άκρας ταπείνωσεως και της μεγίστης δόξης... Έχει δε συμμάχους και βοηθούς όλους εμάς. Καλό Πάσχα αδέλφια και καλούς αγώνες!


*Αφιερωμένο στον φίλο Misha...