Η μέρα μεγάλωσε από την Κυριακή των Βαΐων και το φως κρατάει ακόμα γλυκό, όταν ο ήχος της καμπάνας αγκαλιάζει το χωριό. Ηλιοβασιλεύει και ακόμα και τα καράβια νομίζεις πως πάνε πιο αργά από το κανονικό, πως έχουν συγχρονιστεί με τη Μεγάλη Βδομάδα. Τα πρωινά το άπλετο φως που μπαίνει από παντού στην καρδιά μας, μας παίρνει από το χέρι και μας πάει ωραίους περιπάτους σε χωμάτινους δρόμους, στο ακροθαλάσσι, στα χωράφια και στα ψηλώματα της μικρής πατρίδας. Ο κόσμος με το ψωμί στα χέρια, με νηστίσιμα και με δώρα για τις μέρες, καλημερίζει τη ζωή που συνεχίζεται και που θα συνεχιστεί θαρραλέα παρά τα προβλήματα. Έχουμε κάτι πάντα να περιμένουμε σε αυτή την χώρα. Τα παιδιά και τα εγγόνια που θα 'ρθουν την Μ. Πέμπτη, το καλοκαίρι που θα 'χουμε αρραβώνες, τον λεβέντη μας που θα απολυθεί από φαντάρος, τους φίλους μας να πιούμε τα ουζάκια μας με γέλια και χαρές. Έχουμε εορτολόγιο στην Ελλάδα, έχουμε ρυθμό και πρόγραμμα. Ναι, πρόγραμμα -χαλαρό μεν όχι σαν των δυτικών με γραββάτα και γκρίζο κοστούμι- αλλά πρόγραμμα και ρυθμό σταθερό και ευφρόσυνο στο τέλος. Γιατί έχει κέντρο την μόνη σιγουριά που γνώρισε ο κόσμος. Τον ίδιο τον Χριστό. Τα ευλογημένα απογεύματα στο χωριό οι συγχωριανοί μας παίρνουν τον δρόμο για την εκκλησιά. Προχθές στον Άγιο Νικόλα, χθες στον Ταξιάρχη, σήμερα στον Άγιο Νικόλα πάλι. Με ρυθμό προχωράει το ταξίδι προς την Ανάσταση. Και εμείς μάθαμε να απολαμβάνουμε το ταξίδι που μας γέμισε με εμπειρίες σημαντικές, με μια στάλα καταλλαγή και αποδοχή κι αγάπη, αν το κατάφερε. Αφού σχολάσει η εκκλησία και κάτω από τις λάμπες του δρόμου θα δούμε πρόσωπα οικεία και θα πούμε μια καλησπέρα. Ας στρογγυλέψουμε το στόμα και την καρδιά μας να βγει αυτή η καλησπέρα σαν βάλσαμο στις ψυχές μας που τόσο το έχουν ανάγκη. Να της βράσουμε τις τυπικές ευγένειες, τις αμήχανες και άχαρες ερωτήσεις του τύπου "πως πάει η δουλειά;" ή ακόμη χειρότερα "άντε βρε, πότε θα παντρευτείς εσύ;" και ας επικεντρώσουμε στην ουσία. Αν δεν μπορούμε να πούμε μια καλή κουβέντα στον άλλο ας περιοριστούμε σε ένα ζεστό χαμόγελο και σε ένα εγκάρδιο χτύπημα στην πλάτη. Ας προσπαθήσουμε να μιμηθούμε το βλέμμα Του προς τις πόρνες, τους ληστές και τα παιδιά... Καλή Ανάσταση φίλοι μου!
